50 JAAR DWARSLOPEN:
50 PORTRETTEN VAN VRIJE HOGESCHOOL ALUMNI

“De tuin is belangrijk in mijn schilderwerk. Aan de ene kant het paradijselijke en ideale dat een tuin kan hebben, aan de andere kant ook een soort heksachtige, magische sfeer die er wat mij betreft in zit.  Ook het cyclische van de tuin, het terugzien van de seizoenen, vind ik er mooi aan. Ik vind het een geruststellend idee dat dat gewoon doorgaat, ondanks de rotzooi in de wereld. Het geeft me houvast. Als tuinier heb je invloed, maar de natuur en de seizoenen bepalen ook een hoop. Dat komt bij elkaar in de tuin. Ik denk niet dat de mens losstaat van de natuur. Ik denk dat we vergeten zijn dat we er deel van zijn.”

“Bij het afstuderen van mijn middelbare school kregen we allemaal het boek ‘De Alchemist’ van Paulo Coelho. De boodschap die ik eruit opgepikt heb, is dat het leven je tekenen stuurt en dat je die moet zien en erop kunt vertrouwen. Dat zie ik in mijn leven terugkomen. Het jaar na mijn afstuderen ging ik bijvoorbeeld op vakantie naar de Morvan in Frankrijk, in de Bourgogne. Ik had me al ingeschreven bij de Vrije Hogeschool. Een vriend van mij had daar in de Morvan op een camping gewerkt. Hij vertelde dat hij een meisje had ontmoet, Marije, en dat zij ook de Vrije Hogeschool ging doen. Toen dacht ik, nou wat grappig, dat zijn echt maar 60 mensen per jaar. In augustus trok ik naar het de school en vroeg ik wie mijn huisgenoot zou worden. Dat bleek Marije! Ze is nog steeds mijn beste vriendin, we spreken elkaar bijna dagelijks. Dat soort dingen zie ik niet als toeval.”

“Tijdens mijn studie had ik in mijn hoofd om medisch ethicus te worden. Echter ging ik om me heen kijken en volgde een minor bij de kunstacademie. Ik ontmoette de eerste dag een studiegenoot met wie ik een enorme klik had. We zijn die avond met zijn tweeën gaan eten en kletsten eindeloos over van alles en nog wat.  Dat is nooit meer gestopt. Op de kunstacademie voelde het als thuiskomen, vanaf de eerste dag. Ja, dat voelde ook weer als een teken.”

“In 2019 studeerde ik af aan de kunstacademie. Toen met een serie werken die voor mij gaan over hoe het landschap de tijd vangt. Met dat idee ging ik aan de slag. Na mijn studie werkte ik een jaar met Marc Mulders, vanuit een mentorschap. Hij is één van Nederlands meest bekende schilders op het moment. Marc werkt vanuit overtuiging, hij schildert ‘voor een betere wereld’, zoals hij zelf zegt. Hij toont de goede, de mooie en de hoopvolle kant. Er zijn weinig mensen die zo genereus zijn als hij. Daarmee inspireerde hij me.”

“Koken is een groot deel van mijn leven. In de Morvan ligt een stuk land dat is omgebouwd tot permacultuur. Daar halen ze zo veel mogelijk groente uit eigen tuin, ze maken echt het allerlekkerste eten ever. Als je het niet weet denk je ‘wat een chaos, die tuin’. Maar het is zo mooi. Alle soorten kruiden, eetbare bloemen, een vijver en kippen, eindeloze hoeveelheid groenten en kool en bonen. En alles is kronkelend. Het jaar daarna werkte ik mee in de keuken en sinds twee jaar run ik de keuken met een paar vrienden in de zomer voor ongeveer 100 gasten per dag. Met ontbijt, warme lunch en ’s avonds een driegangendiner.”

“Ik heb ook een cateringbedrijf. Ik kook op retraites, of een bruiloft. En altijd biologisch en vegetarisch. Ik experimenteer met gastvrijheid. Het gevoel dat je met veel mensen aan tafel zit en dat je echt wat gedeeld hebt als je klaar bent. In een sterrenrestaurant krijg je bijvoorbeeld een perfect opgemaakt bordje. Dat is heel leuk, maar het heeft niet het gevoel van allemaal samen aan de keukentafel.”